من خيلي خوشحال بودم.من و نامزدم قرار ازدواجمون رو گذاشته بوديم.والدينم خيلي كمكم كردند. دوستانم خيلي تشويقم كردند و نامزدم هم دختر فوق العاده اي بود. فقط يه چيز من رو يه كم نگران مي كرد و اون هم خواهر نامزدم بود. اون دختر باحال، زيبا و جذابي بود كه گاهي اوقات بي پروا با من شوخي هاي ناجوري مي كرد و باعث مي شد كه من احساس راحتي نداشته باشم. يه روز خواهر نامزدم با من تماس گرفت و از من خواست كه برم خونه شون براي انتخاب مدعوين عروسي. سوار ماشينم شدم و وقتي رفتم اونجا اون تنها بود و بلافاصله رك و راست به من گفت: اگه همين الان 100هزارتومان به من بدي بعدش حاضرم با تو .………! من شوكه شده بودم و نمي تونستم حرف بزنم. اون گفت: من ميرم توي اتاق خواب و اگه تو مايل به اين كار هستي بيا پيشم. وقتي كه داشت از پله ها بالا مي رفت من بهش خيره شده بودم و بعد از رفتنش چند دقيقه ايستادم و بعد به طرف در ساختمون برگشتم و از خونه خارج شدم. يهو با چهرهء نامزدم و چشمهاي اشك آلود پدر نامزدم مواجه شدم! پدر نامزدم من رو در آغوش گرفت و گفت: تو از امتحان ما موفق بيرون اومدي. ما خيلي خوشحاليم كه چنين دامادي داريم. ما هيچكس بهتر از تو نمي تونستيم براي دخترمون پيدا كنيم. به خانوادهء ما خوش اومدي.


نتيجهء اخلاقي: هميشه كيف پولتون رو توي داشبورد ماشينتون بذاريد.